Msza Piotrowińska na czterogłosowy chór mieszany solistów z towarzyszeniem organów, została napisana przez Moniuszkę w kwietniu 1872 roku. Jest to jedyna spośród siedmiu utworów liturgicznych msza z tekstem polskim nieliturgicznym – Moniuszko skomponował muzykę do poezji religijnej Justyna Wojewódzkiego. Msza Piotrowińska jest ostatnim utworem napisanym przed przedwczesną śmiercią kompozytora – zmarł 4 czerwca tego roku, a przekazy współczesnych mówią o ekspresowym tempie jej skomponowania w ciągu zaledwie 4 dni. Po raz pierwszy utwór został wykonany w Zielone Świątki, 19 maja 1872 roku, w warszawskim kościele Wizytek.
Tytuł utworu nawiązuje bezpośrednio do Kaplicy w Piotrowinie (obecnie Piotrawin w Łaziskach), w której pochowany został Piotr Strzemieńczyk, rycerz z Janiszowa, którego miał wskrzesić bp Stanisław ze Szczepanowa. Jest to obecnie zespół kościelny z późnogotyckim kościołem par. pw. św. św. Stanisława bpa i Tomasza Ap wzniesiony w l. 1440–41 z fundacji bpa Zbigniewa Oleśnickiego. Przy kościele znajduje się współczesna mu kaplica pw. św. Stanisława bpa oraz późnobarokowa dzwonnica z 1791 r.